De oorlogspropaganda van Hamas
Propaganda, maar vooral oorlogspropaganda, is letterlijk zo oud als de weg naar Rome. Keizer Augustus van het Romeinse Rijk maakte al dankbaar gebruik van propaganda in 20 v.Chr. Door de eeuwen heen is oorlogspropaganda een vitaal instrument gebleken om de moraal op het thuisfront hoog te houden, maar ook om te kunnen sturen in de publieke perceptie van een conflict. Recentere voorbeelden zijn uiteraard de opkomst van het nationaal-socialisme in Duitsland in de jaren ‘30. De Duitsers waren zo overtuigd van het belang van propaganda dat ze er zelfs een heel ministerie voor oprichtten, onder leiding van propaganda minister Joseph Goebbels.
Begin jaren ‘00 werd oorlogspropaganda door de Amerikaanse en Britse regering gebruikt om internationaal angst te zaaien voor de ontwikkeling van WMD’s, Weapons of Mass Destruction, door het regime van Saddam Hoessein in Irak. Uiteindelijk resulteerde dit in toestemming van de VN Veiligheidsraad voor een invasie in Irak, met als resultaat een 2e Golfoorlog. Na lange jaren van bloedige strijd trokken de laatste troepen zich in 2011 terug uit Irak, het land gebroken en verscheurd achterlatend, terwijl de beruchte WMD’s nooit zijn gevonden. Achteraf is vast komen te staan dat er nooit concreet bewijs was voor WMD’s, alleen een sterk vermoeden, de rest was oorlogspropaganda.