Geweld door Noord-Afrikanen neemt explosief toe
De criminaliteitscijfers onder Noord-Afrikaanse migranten in Duitsland tonen een alarmerende trend, meldt de Duitse krant Bild. Zo is het aantal misdrijven in de categorie 'moord en doodslag' door Marokkanen in vier jaar tijd met maar liefst 288 procent gestegen. Tunesiërs laten een stijging van 53 procent zien.
Ook op andere terreinen is een aanzienlijke toename te zien. In het afgelopen jaar stegen de misdrijven tegen de seksuele zelfbeschikking, waaronder verkrachting, met 65 procent voor Marokkanen en 165 procent voor Tunesiërs. De cijfers voor lichamelijk letsel en andere gewelddadige misdrijven zijn eveneens duidelijk gestegen.
De rechtse anti-immigratiepartij AfD reageert woest. 'De toenemende criminaliteit en de laksheid van de overheid vragen om een dringende oproep om illegale en criminele migranten onmiddellijk uit te zetten. Er wordt benadrukt dat Tunesië en Marokko als veilige herkomstlanden moeten worden geclassificeerd om dit mogelijk te maken. De roep om actie wordt steeds luider, met als centrale boodschap: stop de import van geweld en bescherm de veiligheid van de eigen burgers', schrijft de partij op haar website.
Migrantengeweld
Uit politiecijfers blijkt al jarenlang dat er buitenproportioneel veel wordt gestolen, verkracht, gedood en geweld gepleegd door immigranten in Duitsland. Volgens Duitse misdaadcijfers had 37 procent van de zedenverdachten in 2022 geen Duits paspoort, terwijl amper 2,5 procent van de Duitse bevolking bestaat uit immigranten. Maar ook bij moord en doodslag zijn immigranten enorm oververtegenwoordigd, meldt NZZ.
In een paar jaar tijd zijn tevens duizenden Duitse vrouwen verkracht. Tussen 2015 en 2022 zijn er 8.590 gevallen gemeld van verkrachting en aanranding door immigranten in Duitsland. Dit blijkt uit officiële politiecijfers, in handen van Duitse media. In sommige gevallen ging het ook om groepsverkrachtingen. Lees hier meer.
Ook Nederland ondervindt veel last van de zogeheten 'veiligelanders', oftewel asielzoekers uit Marokko en Tunesië. Uit WOCD-onderzoek blijkt dat veiligelanders vooral naar Nederland komen voor de goede voorzieningen, lage straffen en de beschikbaarheid van drugs. Daarnaast spelen factoren als het wekelijkse leefgeld en de gebrekkige terugstuurregeling tussen Nederland en Marokko een rol.