Stem christelijk, rem Europa: contradictio in terminis?
Deze week te weten woensdag 14 februari speelde er zich een ‘drieluik’ af in Nederland. Het overgrote deel van de natie deed aan niets of zat zich te ergeren aan het Haagse toneel. Een kleinere groep zat al dan niet romantisch met wellicht vlinders in de buik te dineren, dankzij de legende van Sint-Valentijn en een nog kleinere groep ging volgens goed katholiek gebruik het askruisje in de dichtstbijzijnde parochie halen.
Aan alles komt een einde. Kom terug tot jezelf. Berouw met as op het voorhoofd. As als steeds opnieuw vruchtbaar leven in de maak. De lente is aanstonds! Maar eerst de bewuste vastentijd. 40 dagen. In protestantse kring lijdenstijd genoemd. Jezelf van iets onthouden, een gewoonte. Bewuster in het leven staan. Voor de één sec horizontaal gefocust. Voor de ander gericht op de Heer die ons voorging en overwon.
